Κυριακή της Σαμαρείτιδος


Ιω. 4, 5-42

Το Ευαγγέλιο της Σαμαρείτιδος, που ακούσαμε σήμερα κατά τη Θεία Λειτουργία, είναι μεστό νοημάτων τα οποία, πέρα από το καθαυτό γεγονός της συναντήσεως του Χριστού με αυτή τη γυναίκα, έχουν βαρύτητα και σημασία για τον καθένα μας. Κουρασμένος ο Χριστός από την οδοιπορία, στέκεται έξω από μια πόλη της Σαμάρειας, δίπλα στο πηγάδι του Ιακώβ, και στέλενει τους μαθητές Του να αγοράσουν τρόφιμα. Κάποια στιγμή έρχεται μία γυναίκα να πάρει νερό, και με αφορμή το αίτημα του Ιησού να Του προσφέρει να πιει, ξεδιπλώνεται ένας καταπληκτικός διάλογος. Τρία δε σημεία είναι και τα κυριώτερα.

ΕΥΧΕΣ

Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ    Α Ν Ε Σ Τ Η !


Εύχομαι ολκάρδια ο αναστάς Χριστός να χαρίζει σε όλους μας το Φως και τη Χαρά της Αναστάσεώς Του. Να μας ανασηκώσει από το σκοτάδι της φθοράς, της αμαρτίας και της απελπισίας και να μας οδηγήσει όχι απλά στην ελπίδα, αλλά στην βεβαιότητα της νίκης ενάντια στους ορατούς και αόρατους εχθρούς που μας πολεμούν, και κυρίως απέναντι στον παλαιό άνθρωπο, απέναντι στον κακό μας εαυτό.

Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα!

π. Χερουβείμ 

Κυριακή του Παραλύτου

Ιω. 5, 1-15

Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω”, λέει ο Παραλυτικός της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής, “ώστε όταν έλθει ο άγγελος και ταράξει το ύδωρ της δεξαμενής, να με βάλει μέσα και να θεραπευτώ”. Εκφράζει την αγωνία του, που επί τριάντα οκτώ έτη υπομένει την ασθένειά του και καρτερεί να ζήσει κι εκείνος το θαύμα της θεραπείας και να γευτεί την έκτακτη από τον Θεό ευεργεσία. Και ο Χριστός, με ένα Του λόγο, τον προσκαλεί να σηκωθεί, και να πάρει στους ώμους του το κρεβάτι του πόνου και να περπατήσει μέχρι το σπίτι του.

Η Εικόνα της Αναστάσεως



Αν οι εικόνες, όπως μας λέει ο Μέγας Βασίλειος, είναι η Βίβλος των αγράμματων και των απλών ανθρώπων, αλλά και εξαίρετη παρουσίαση, χρήσιμη για κάθε πιστό, των αληθειών της πίστεώς μας, τότε πολλά έχουμε να διδαχθούμε από την ατένιση της εικόνας της Αναστάσεως του Χριστού. Γιατί, αν και δεν είμαστε αγράμματοι, η εικόνα είναι ο καλύτερος τρόπος για να εννοήσουμε όσα αντιλαμβανόμαστε με το νου, την σκέψη, και την μελέτη.
Παρατηρώντας λοιπόν την εικόνα της Αναστάσεως, κυρίαρχο πρόσωπο, στο κέντρο, είναι ο Χριστός, με εμφανείς τις πληγές που του προξένησαν τα καρφιά και η λόγχη.

Κυριακή του Θωμά

Ιω. 12, 1-18

“Ἐάν μή ἴδω, οὐ μή πιστεύσω”, είναι τα λόγια με τα οποία αντιδρά ο Θωμάς, όταν μαθαίνει την είδηση της Αναστάσεως του Χριστού, και ότι το ίδιο βράδυ της Αναστάσεως ο Κύριος φανερώθηκε στους υπόλοιπους μαθητές. Εάν δεν δω με τα μάτια μου τον Ιησού, αν δεν αγγίξω τα πληγωμένα χέρια Του και την πλευρά Του, δεν πρόκειται να πιστέψω αυτό το απροσδόκητο και τόσο χαρμόσυνο γεγονός. Και μια εβδομάδα αργότερα, εμφανίζεται και πάλι ο Αναστάς Κύριος στους μαθητές Του, και αυτή τη φορά βρίσκεται ανάμεσά τους και ο “άπιστος” μαθητής. Τον καλεί ο Χριστός να ψηλαφήσει τα σημάδια από τους ήλους και από τη λόγχη, ο ίδιος όμως σπεύδει να Τον προσκυνήσει και να ομολογήσει με χαρά “ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου”.

Πασχα, Κυριου Πασχα!


«Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί, Πάσχα, Κυρίου Πάσχα…» ψάλλει η Εκκλησία μας όλη την περίοδο από την Ανάσταση μέχρι και την Πεντηκοστή. Μας προτρέπει όλοι οι λαοί να λαμπρυνθούμε, διότι ανέτειλε η μεγάλη ημέρα της Αναστάσεως, το μεγάλο ορόσημο της πνευματικής ιστορίας και πορείας της ανθρωπότητας, το Πάσχα του Κυρίου!
Δεν είναι αυτό το Πάσχα ίδιο με το αρχαίο εκείνο πάσχα των εβραίων,